بسم الله الرحمن الرحیم
االلهمّ اجْعَلْ لی فیهِ نصیباً من رَحْمَتِکَ الواسِعَةِ واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ وخُذْ بناصیتی الى مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین.

خدایا قرار بده برایم در آن بهره‌اى از رحمت فراوانـت و راهنمائیم کن در آن به برهان و راه‌هاى درخشانت و بگیر عنانم به سوى رضایت همه جانبه‌ات بدوستى خود اى آرزوى مشتاقان. 
                                                      

شرح دعای روز نهم ماه مبارک رمضان


    “اللهم اجعل لی فیه نصیبا من رحمتک الواسعه و اهدنی فیه لبراهینک الساطعه و خذ بناصیتی الی مرضاتک الجامعه لمحبتک یا امل المشتاقین”
    “خدایا مرا نصیبی (کامل) از رحمت واسعه خود عطا فرما و به ادله و براهین روشن خود هدایت فرما و پیشانی مرا بگیر و به سوی رضا و خشنودی که جامع (هر نعمت) است سوق ده بحق دوستی و محبتت ای آرزوی مشتاقان”
    1- اللهم اجعل لی فیه نصیبا من رحمتک الواسعه “خدایا مرا نصیبی (کامل) از رحمت واسعه خود عطا فرما”
    “رحمت واسعه”
    رحمت خداوند بسیار وسیع و گسترده است، وسعتی که ما نمی توانیم با قلم و زبان خود آن را وصف نماییم اما اگر به آیات قرآن توجه کنیم، “الحمدلله الذی خلق السموات و الارض...” (1) یعنی “شکر خداوندی که آسمان و زمین را خلق کرد...” و “له ما فی السموات و ما فی الارض”(2) یعنی “و برای خداوند است هرچه که در زمین و آسمان است” و “وسع کرسیه السموات و الارض و لایوده حفظهما و ...”(3) یعنی “قلمرو علم خداوند از آسمان و زمین فراتر و نگهبانی آسمان و زمین بر او آسان و بی زحمت است” آنگاه است که در می یابیم که با وسیع بودن حکومت و فرمانروایی ذات اقدس الهی، رحمت او نیز بسیار وسیع و گسترده است، رحمتی که شامل کسانی می شود که از فرمان خداوند و رسولش سرپیچی ننمایند به طوری که خداوند در قرآن می فرماید: “فان کذبوک فقل ربکم ذو رحمه واسعه و لا یرد باسه عن القوم المجرمین”(4) یعنی “پس اگر تو را (ای پیغمبر) تکذیب کنند بگو خدای شما با آنکه دارای رحمت بی منتهاست (اما) عذابش را از فرقه بدکاران باز نخواهد داشت” پس از خداوند می خواهیم که ما را در این روز شامل رحمت واسعه اش قرار داده و بین ما و قوم مجرم جدایی اندازد...
    2- و اهدنی فیه لبراهینک الساطعه “و مرا در این روز به ادله و براهین روشنت هدایت فرما”
    “منظور از براهینک الساطعه چیست؟”
    در دعای این روز می خوانیم واهدنی فیه “در این روز مرا هدایت نما” حال می خواهیم بدانیم این هدایت چیست؟ در جواب می توانیم بگوییم: “والله یهدی من یشاء الی صراط مستقیم”(5) یعنی “خداوند هر که را بخواهد به راه مستقیم هدایت می کند” پس این هدایت، هدایت به صراط مستقیم است، حال می خواهیم بدانیم صراط مستقیم چیست؟ که در جواب باید بگوییم: “ان الله ربی و ربکم فاعبدوه هذا صراط مستقیم”(6)
    یعنی “به درستی که خداوند رب من و شماست پس او را بپرستید که این است صراط مستقیم” حال چگونه به این صراط مستقیم دست یابیم و طریقه عبادت و بندگی نمودن پروردگار عالمیان را از که بیاموزیم؟ که در اینجاست که “لبراهینک الساطعه” “بوسیله ادله و براهین روشن” به کار می آید که این ادله و براهین روشن هیچ چیزی جز آیات قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) نمی باشد. به طوری که “ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین”(7) یعنی “این کتابی است که در آن شکی نیست و هدایتیست برای تقواپیشگان” و پیامبر اکرم (ص) نیز در حدیث ثقلین چنین فرمودند: “انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی و اهل بیتی، لن یتفرقا حتی یردا علی الحوض ما ان تمسکتم بهمالن تضلوا ابدا” یعنی “من در بین شما دو چیز گرانبها به امانت می گذارم: کتاب خدا و اهل بیتم، و آن دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا اینکه در حوض کوثر بر من وارد شوند، مادامیکه به آن دو تمسک جویید هرگز تا ابد گمراه نشوید” که ما نیز از خداوند می خواهیم که در این روز ما را به پیروی از قرآن و اهل بیت علیهم السلام یاری نموده و به صراط مستقیم هدایت فرماید...
    3- وخذ بناصیتی الی مرضاتک الجامعه بمحبتک یا امل المشتاقین “پیشانی مرا در این روز بگیر و به سوی رضا و خشنودیت که جامع هر (نعمت) است سوق ده بحق دوستی و محبتت ای آرزوی مشتاقان”
    منظور از “ وخذ بناصیتی” چیست؟
    ما از خداوند می خواهیم که پیشانی ما را گرفته و به سوی رضا و خشنودیش بکشاند چرا که پیشانی محل سجده انسان به ذات اقدس پروردگار است که هنگامی که بنده به درگاه الهی سجده می نماید آنگاه است که خود را تسلیم امر پروردگار نموده و خود را در پیشگاه او خوار و ذلیل می داند و در روایات نیز داریم که بهترین حالات بنده هنگامی است که آن بنده در مقابل ذات اقدس الهی سجده می نماید، پس از خداوند می خواهیم که پیشانی ما را فقط جایگاه سجده نمودن به ذات اقدسش گرداند نه سجده گاه شیطان (نه فرمانبرداری از شیطان...)
    “منظور از مرضاتک الجامعه چیست؟”
    همانطور که قبلا هم توضیح داده شد رضای خداوند بزرگترین سعادتمندی هاست که یک انسان می تواند آن را به دست آورد، چرا که زمانی پروردگار عالمیان از بنده خویش راضی می گردد که بنده از دستورات و اوامر او اطاعت نموده و حق بندگی را به جا آورد و هنگامی که بنده از اوامر الهی اطاعت نماید آنگاه است که جمیع وعده های خداوند که در قرآن به ایمان آورندگان بشارت داده شده است محقق می گردد که آن هم از رضای الهی نشات می گیرد، پس رضای الهی جامع ترین نعمتهای خداوند است که در این روز از او بحق دوستی و محبتش به جمیع بندگان می خواهیم که این رضا و خشنودی را نصیب ما گرداند.